Το κόστος διακράτησης μπορεί να οριστεί απλά ως το καθαρό κόστος διατήρησης μιας θέσης. Είναι το πιο διαδεδομένο μοντέλο τιμολόγησης συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης. Ο όρος χρησιμοποιείται στις κεφαλαιαγορές για να καθορίσει τη διαφορά μεταξύ του κόστους ενός συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου και των αποδόσεων που δημιουργούνται σε αυτό για μια συγκεκριμένη περίοδο. Μπορεί επίσης να οριστεί ως η διαφορά μεταξύ των τόκων που δημιουργούνται σε ένα περιουσιακό στοιχείο μετρητών και του κόστους των κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση αυτού του μέσου.